Trochę to samo co w poprzednim odcinku, ale inaczej.
Psychologia traumy, duchowość i socjologia, moimi oczami, z elementami życiorysu.
Odcinek osobisty, niełatwy, miejscami grząski i głęboki.
Ponieważ mówię też o swoim wyglądzie i autoimmunologicznym bielactwie, jako ilustrację dodaję zdjęcie sprzed lat, osoby, z którą mało się dziś identyfikuję, choć bynajmniej ani jej nie wypieram ani się jej nie wstydzę.
Nie będę do tego odcinka dołączała żadnych linków, zastosowanie miałyby te same, które wkleiłam pod poprzednim, tutaj powtarzać się nie muszę.
Happy NY.